ปฏิบัติธรรมช่วยให้มีชีวิตชีวาจริงหรือ เมื่อพูดถึงการใส่ชุดขาวทำบุญเข้าวัดปฏิบัติธรรม หลาย ๆ คนอาจมองว่าการเข้าวัดปฏิบัติธรรมหรือการสวมชุดขาว เพื่อเข้าวัดทำบุญ เป็นสิ่งที่น่าอึดอัดใจ ไปวัดแล้วรู้สึกไม่มีความสุข ไม่เบิกบาน ขาดชีวิตชีวา แต่สำหรับบางคนกลับมองว่าการใส่ชุดขาวเข้าวัดทำบุญปฏิบัติธรรมช่วยให้สุขทั้งกายและใจ แล้วการปฏิบัติธรรมจะช่วยให้มีชีวิตชีวา จิตใจเบิกบานได้อย่างไร ลองมาดูคำตอบจากพระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญกันค่ะ

ปฏิบัติให้เหมือนไม่ปฏิบัติ

พระอาจารย์นวลจันทร์ กิตติปัญโญ ได้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมเอาไว้ว่า การเข้าวัด เพื่อปฏิบัติธรรมนั้น หากมีคำว่า “ต้อง” ก็เหมือนจิตใจของเราถูกบีบบังคับเข้าไปในกรอบทันที ทำให้รู้สึกอึดอัด พอนาน ๆ เข้า เพียงแค่นึกถึงการใส่ชุดขาวทำบุญ เข้าวัดปฏิบัติธรรม เราก็จะรู้สึกเข็ดขยาดขึ้นมาทันที ใจก็จะเริ่มเป็นทุกข์ เริ่มหนาวสะท้าน หรือแค่นึกว่าจะต้องเดินจงกรม นั่งสมาธิ ก็รู้สึกถูกบีบคั้นในใจ และไม่อยากไปปฏิบัติธรรมขึ้นมาทันที

ในทางกลับกัน หากเรามองว่าการเข้าวัดทำบุญ ปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ เดินจงกรม เป็นเรื่องที่นึกถึงเมื่อใดก็สุขใจ ทำให้ใจใส ใจเบิกบาน เพราะว่าสภาวะจิตของเรานั้น จำได้ว่าเมื่อใดก็ตามที่เราได้ปฏิบัติธรรมคราใดใจก็ผ่อนคลาย โปร่งโล่ง เบาสบาย ไม่หนักใจ ไม่มีภาระใด ๆ จิตเป็นอิสระ นั่นเอง

ธรรมะที่แท้จริง

สำหรับธรรมะแท้ ๆ นั้นเพียงแค่นึกถึง แต่ยังไม่ลงมือปฏิบัติความสุขทั้งหลายก็สามารถบังเกิดขึ้นในใจได้ เพราะธรรมะที่แท้ไม่เคยมีข้อจำกัด หากใครที่มีข้อจำกัดให้ลองเอาคำว่า “ต้อง” ออกไปจากใจดู แล้วใจของเราก็จะเป็นอิสระมากขึ้น

การปฏิบัติธรรมที่ดีควรใช้ได้ในชีวิตจริง

การปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องนั้น ควรเน้นที่การใช้ได้ในชีวิตจริง ๆ ทำแล้วต้องมีความสงบร่มเย็น และที่สำคัญคือไม่ปฏิบัติธรรมเพราะถูกกิเลสตัณหาผลักดัน บีบคั้น หรือบงการจิตใจ แต่ปฏิบัติเพราะเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงการเจริญภาวะนาอย่างแท้จริง

มนุษย์ทุกคนล้วนมีกิเลศครอบงำจิตใจเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็น รัก โลภ โกรธ หลง การเข้าวัดทำบุญปฏิบัติธรรม ย่อมเป็นการฝึกฝนจิตใจของเราให้ค่อย ๆ ละกิเลสตัณหาทั้งหลายเหล่านี้ให้ออกไปจากใจ เมื่อละกิเลสได้ จิตใจก็พบกับความสงบ ใจใส ใจเบิกบาน และความมีชีวิตชีวาก็จะบังเกิดนั่นเองค่ะ

ขอบคุณข้อมูลจาก https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/dhamma/169332.html